Ter verdediging van stablecoins | Financiële tijden

De auteur is algemeen adviseur en hoofd decentralisatie bij durfkapitaalfonds a16z crypto,een durfkapitaalfonds dat onderdeel is van Andreessen Horowitz

Crypto-critici gebruiken de ineenstorting van de aan de dollar gekoppelde virtuele valuta TerraUSD als munitie om stablecoins en de crypto-industrie als geheel aan te vallen.

Het verloren gesprek is echter de oorzaak van de onrust. Een beter begrip van wat er mis is gegaan – en waarom – kan consumenten helpen beschermen en tegelijkertijd innovatie veiligstellen.

Allereerst is het belangrijk om de voorwaarden te verduidelijken. Een stablecoin is een cryptocurrency waarvan de prijs nominaal ‘gekoppeld’ is aan een stabiel actief zoals de dollar. Mensen geven de recente explosie over het algemeen de schuld aan zogenaamde ‘algoritmische stablecoins’, die doorgaans geprogrammeerd zijn om automatisch de creatie en vernietiging van munten te stimuleren om de prijskoppelingen in stand te houden.

De aanval op haar is niet terecht. Afgezien van het feit dat TerraUSD nooit als een ‘stablecoin’ had mogen worden beschouwd, heeft het echte probleem weinig te maken met computercode en alles met een concept dat zo oud is als de financiële wereld zelf: onderpand, of het gebruik van activa om waarde te ondersteunen.

Dit is een cruciaal punt waar beleidsmakers over de hele wereld rekening mee moeten houden bij het opstellen van wetten om toekomstige Terra-achtige ineenstortingen te voorkomen. Als wetgevers algoritmen de schuld geven, lopen ze het risico contraproductieve regels uit te vaardigen die innovatie belemmeren. Slecht ontworpen wetten kunnen de markten ontwrichten, regelgevingsarbitrage bevorderen en de invloed van westerse democratieën in de opkomende, gedecentraliseerde interneteconomie die bekend staat als web3 verminderen.

De belofte van gedecentraliseerde financiering – DeFi – berust grotendeels op het baanbrekende vermogen van blockchains om transparante, algoritmische contracten met onmiddellijke finaliteit uit te voeren.

Te midden van de recente marktvolatiliteit heeft de overgrote meerderheid van de “gedecentraliseerde” stablecoins, ondersteund door blockchain-activa zoals Bitcoin en Ether, uitzonderlijk goed gepresteerd, waarbij ze gemakkelijk omgaan met extreme prijsschommelingen en ongekende aflossingen. Over het algemeen zijn algoritmen niet het probleem bij moderne stablecoins. In plaats daarvan vloeien nu vrijwel alle risico's voort uit hun onderpandontwerp.

De meest risicovolle stablecoins zijn gemakkelijk in te zien: ze zijn aanzienlijk onderpand (er is minder dan $1 aan onderpand nodig om $1 aan stablecoins te slaan) en ze vertrouwen op “endogene” collateral (door de emittent gecreëerd onderpand, zoals governance-tokens die de houders stemrecht geven). Macht over de regels en procedures van een blockchain).

Endogeen onderpand maakt gevaarlijke, explosieve groei mogelijk: naarmate het governance-token van een uitgevende instelling in waarde stijgt, kunnen gebruikers veel meer stablecoins slaan. Dat klinkt goed totdat je de keerzijde in ogenschouw neemt: wanneer de prijs daalt – zoals vrijwel gegarandeerd is tijdens een bankrun – veroorzaken trapsgewijze liquidaties van onderpand om aan de terugbetalingen te voldoen een dodelijke spiraal. Zie TerraUSD als voorbeeld.

Regelgeving is noodzakelijk om soortgelijke ongelukken te voorkomen, maar al te restrictieve regels zijn dat niet. De waarheid is dat handhavingsmaatregelen onder de bestaande effectenwetten en antifraudewetten de verspreiding van bijna alle stablecoins die tot nu toe niet zijn gelukt, hadden kunnen tegengaan.

Niettemin kan aanvullende, gerichte regelgeving zinvol zijn. Hoewel het moeilijk is om precies te bepalen waar toezichthouders onderpandvereisten moeten opleggen, is het duidelijk dat uitgevende instellingen van stablecoin zonder vangrails opnieuw buitensporige risico's kunnen nemen.

Goed op maat gemaakte regelgeving zou het crypto-ecosysteem kunnen ondersteunen en consumenten kunnen beschermen. Ingrijpende veranderingen – zoals het volledig verbieden van het gebruik van algoritmen en digitale assets als beveiliging – zouden een enorme druk leggen op de snelgroeiende DeFi-industrie, de markten voor digitale assets ontwrichten en Web3-innovatie belemmeren.

Stablecoins kunnen inderdaad stabiel zijn als ze hun onderpand goed beheren. Voor ‘gecentraliseerde’ stablecoins die worden ondersteund door echte activa, kan de liquiditeit en transparantie van de reserves laag zijn, dus het onderpand moet minder volatiele activa omvatten, zoals contant geld, staatsobligaties en obligaties. Toezichthouders kunnen parameters voor dit soort onderpand vaststellen en regelmatige audits eisen.

Voor ‘gedecentraliseerde’ stablecoins heeft het bijna uitsluitend gebruik van blockchain-activa zoals Bitcoin of Ether als beveiliging nadelen. Hoewel digitale activa vaak volatiel zijn, zijn ze ook zeer liquide en kunnen ze transparant en algoritmisch worden beheerd. Opnames kunnen vrijwel onmiddellijk plaatsvinden, waardoor veel efficiëntere systemen mogelijk zijn. Als gevolg hiervan zouden gedecentraliseerde stablecoins uiteindelijk veerkrachtiger kunnen zijn dan gecentraliseerde.

Algoritmische stablecoins bieden een unieke kans om alle soorten activa productief te maken en digitale handel over de hele wereld te stimuleren. Het plaatsen van vangrails rond hun onderpand zou kunnen helpen dat potentieel te ontsluiten.