Fomo-markten | Financiële tijden

Goedemorgen Nadat Unhedge's China Bonds nota gisteren was geland, e-mailde een redacteur uit Londen om te vragen of het nu juist was om de ineenstorting van Evergrande China's 'Lehman-moment' te noemen. Ik geloof het niet. In een Lehman Brothers-moment, om een ​​beetje te overdrijven, gaan alle correlaties naar één: alles wordt verkocht en het enige dat iemand wil is contant geld. De omzet in China blijft voorlopig geconcentreerd. Binnenkort meer over China. Stuur ons in de tussentijd een e-mail: Robert.Armstrong@ft.com en Ethan.Wu@ft.com

Fomo!

Hier is een verrassende reeks feiten die dinsdag zijn vrijgegeven door het aandelenderivatenteam van de Bank of America:

“De S&P heeft (i) in elk van de afgelopen acht handelsdagen nieuwe hoogtepunten bereikt, wat het de langste periode sinds 1964 maakt; (ii) op ​​17 van de laatste 19 handelsdagen gestegen, een prestatie die in ruim 90 jaar slechts één keer werd overtroffen; en (iii) voor de tweede keer sinds 1950 duurde het minder dan een maand om te herstellen van twee fragiliteitsschokken.”

De reeks nieuwe hoogtepunten brak dinsdag, maar de markten blijven heet (een 'fragiliteitsschok' is wanneer een overbelaste markt die wordt gekenmerkt door drukke transacties plotseling omkeert). BofA is van mening dat we 'bang zijn om iets te missen': beleggers stappen alleen in Amerikaanse aandelen als dat mogelijk is, uit angst om ondermaats te presteren ten opzichte van hun rivalen nu de markt tegen het einde van het jaar woedt.

De actie op de aandelenoptiemarkt ondersteunt hun standpunt. Om te beginnen stroomt er contant geld naar opties op individuele aandelen – $27 miljard aan premies vorige week, een meerjarig record dat overweldigend vraagt ​​om:

Cashflow is niet alles. De premies voor call-out-of-the-money-calls op de Nasdaq zijn gestegen – de impliciete volatiliteit van de markt is, in het jargon, gestegen – als gevolg van de sterke vraag naar opwaarts potentieel mocht de markt stijgen.

De waanzinnige drang naar marktblootstelling wordt ook weerspiegeld in de kosten van het doorrollen van S&P-futures: grofweg gesproken is dit de impliciete ‘vergoeding’ die marktmakers in rekening brengen voor het behouden van de futurespositie. De rolkosten variëren afhankelijk van vraag en aanbod naar marktblootstelling en liggen dit kwartaal bijna op een record, alleen geëvenaard door de rally na de presidentsverkiezingen van 2016:

Al deze fenomenen op de optiemarkt zijn emblematisch voor een ‘momentumjacht’, vertelde Nitin Saksena van BofA mij. "Door de lens van de derivatenmarkt lijkt er sprake te zijn van een race naar boven. Het is meer een fomo-handel dan fundamentele factoren die plotseling de bijna absurde prijsactie rechtvaardigen die we nu zien."

Ik denk dat ik voor het eerst begrijp wat er wordt bedoeld met die beroemde Wall Street-kastanje: “Een kleine correctie hier zou gezond zijn.”

BTC OMG!

Bitcoin bereikte dinsdag opnieuw een recordhoogte: $68.494, wat het een marktkapitalisatie van iets minder dan $1,3 biljoen opleverde. De cryptocurrency-markt is meer dan $3 biljoen waard. Shiba Inu-munt – de op een na belangrijkste op honden gebaseerde cryptocurrency – is meer waard dan Delta Air Lines.

Een bubbel? George Monaghan van GlobalData, een analysebedrijf, is van mening dat Bitcoin niet het achtste grootste bezit ter wereld zou moeten zijn (precies tussen zilver en Tesla):

“Investeerders geven Bitcoin weg in de hoop dat het in waarde zal stijgen in plaats van het als valuta te gebruiken. De waarde van een product zou moeten stijgen omdat mensen het gebruiken, niet omdat ze erin investeren…

“Zeepbellen hebben herhaaldelijk tot financiële crises geleid. Hoewel sommigen misschien beweren dat het nut van de technologie de waarderingen rechtvaardigt, zou ik willen vragen hoeveel Bitcoin-houders je kunnen vertellen wat het nut is… De publiciteit rond deze bullruns trekt naïeve/wanhopige/kwetsbare mensen aan.”

Wat mij betreft. Maar de marktkapitalisatie van $1,3 biljoen van Bitcoin is niet hetzelfde als bijvoorbeeld de marktkapitalisatie van Apple.

Ten eerste gaat een duizelingwekkende hoeveelheid Bitcoin in deze marktkapitalisatie voor altijd verloren. Cane Island Digital Research schat dat 28 procent van het aanbod werd weggegooid, gestrand door een vergeten wachtwoord of overleden eigenaar, of per ongeluk naar een adres werd gestuurd dat niet langer geldig is. Dit impliceert een “beschikbare” marktkapitalisatie in de buurt van $900 miljard (Cane Island gaat ervan uit dat elk jaar nog eens 4 procent van de beschikbare tokens verloren gaat).

Marktkapitalisatie is ook een misleidend concept wanneer het wordt toegepast op Bitcoin, omdat de markt ervoor zo vreemd is. Minder dan 20 procent van het aanbod wordt actief verhandeld. Van de Bitcoins die worden verhandeld, wordt volgens Chainalysis 85 procent van de dollarwaarde gedomineerd door enkele walvissen. Bitcoin is zoiets als een aandeel met een groot aantal aandelen en een zeer kleine float: de prijs vertelt je misschien niet veel over wat het actief waard zou zijn als het een minder beperkte marktstructuur zou hebben.

Unhedged is van mening dat mensen de vrijheid moeten hebben om hun huis op Bitcoin te wedden (en misschien te verliezen). De Bitcoin-zeepbelvraag die ons interesseert, is in hoeverre een verwoestende ineenstorting van de prijs van Bitcoin andere markten zou beïnvloeden. We weten het niet zeker.(Ethan Wu)

GE RIP!

General Electric splitst zich op in drie bedrijven, en dat is een groot probleem. Gedurende een groot deel van de late jaren negentig en het begin van de jaren 2000 was het het meest waardevolle bedrijf ter wereld en werd het beschouwd als het best geleide bedrijf onder Jack Welch. Het blijkt dat er bij GE onder Welch geen magische managementsaus bestond. Meestal was er sprake van hefboomwerking, en het duurde twintig jaar voordat de problemen die door de hefboomwerking werden veroorzaakt, waren opgelost.

Dit was allemaal voorspelbaar. Ik weet dit omdat mijn collega John Plender dit in augustus 2000 voorzag, toen Welch op het hoogtepunt van zijn pracht en praal was en zich voorbereidde op zijn pensioen. In een FT-column met de titel ‘GE’s verborgen fout’ schreef Plender:

‘General Electric is het hoogst gewaardeerde bedrijf ter wereld, met een marktkapitalisatie van 503 miljard dollar. Jack Welch, de voorzitter en CEO die ruim twee decennia van meedogenloze groei heeft geleid, is waarschijnlijk de meest bewonderde directeur ter wereld. .. Kan het zijn buitengewone dynamiek en vermogen om zichzelf te vernieuwen behouden na het vertrek van een man die het bedrijf opnieuw heeft uitgevonden?’

GE stond destijds bekend om zijn cultuur en leiderschapsstructuur. Maar geen van beide, zo betoogde Plender, had veel te maken met de groei van GE Capital, de financiële tak van het bedrijf:

“In de vijf jaar tot eind vorig jaar is de bijdrage van de 28 bedrijfsonderdelen van GE Capital aan de winsten van GE gestegen van 36,7 procent naar 41,5 procent, waardoor deze veel belangrijker is dan enig ander GE-bedrijf.

“GE Capital domineert de geconsolideerde balans en is goed voor 85,1 procent van de activa van de groep en 89,6 procent van de passiva.”

Dit maakte GE op zijn beurt kwetsbaar voor financiële schokken:

“Eind vorig jaar bevatte de balans van [GE] 330 miljard dollar aan vaste activa. Daarvan was 168 miljard dollar aan leningen en vorderingen, inclusief investeringen in financiële leases in industrieën zoals de luchtvaart, het spoor en de auto. Nog eens 80 miljard dollar was aan investeringen in bedrijfs-, staats- en door hypotheek gedekte schulden en aandelen. Het zou slechts een daling van 3 procent in de waarde van vaste activa zijn, of in de waarde van de vorderingen die met 5,9 procent nodig is om de crisis weg te vagen. fysieke kapitaalbasis van $9,9 miljard.

"Niets van dit alles betekent dat het bedrijf morgen waarschijnlijk failliet zal gaan. Maar het is een zeer kleine veiligheidsmarge tegen recessie en financiële schokken."

Klaar. Plender stelde (en beantwoordde) de vraag die in elke uitbundige markt gesteld zou moeten worden: waar is de hefboomwerking?

Waar is nu de hefboom?

Goed lezen

De visuele uitleg van The Economist van verschillende methoden om de inflatie te meten en de voorgestelde nieuwe maatstaf is goed.