Krypto wszystkich przeraża | Financial Times”.

Dzień dobry Wczoraj rentowność obligacji skarbowych nadal spadała, wysyłając ponury i coraz bardziej znany sygnał o wzroście w nadchodzących miesiącach. Ale nagłówki były zdominowane przez kryptowaluty. O tym i o inflacji czynszów słów kilka poniżej. Napisz do nas: robert.armstrong@ft.com i ethan.wu@ft.com.

Dlaczego Tether pękł

Nagłe i krótkie załamanie ceny stablecoina Tether – które nastąpiło w taki sam sposób, jak praktycznie każdej innej kryptowaluty, która mocno się wyprzedała – spowodowało wczoraj u wszystkich mini atak serca:

Wahania Tethera są tak niepokojące, ponieważ – teoretycznie – są powiązane z dolarem w stosunku jeden do jednego za pomocą pakietu aktywów fiducjarnych. Podobnie jak kraj broniący swojej waluty przed dewaluacją, firma emitująca (Tether Limited) może kupić tokeny Tether za pieniądze fiducjarne, aby utrzymać cenę tokena.

Jednak czop jest już postrzępiony. Podczas „kryptozimy” 2018 r. Tether przez kilka dni kosztował zaledwie 91 centów. Jednak sytuacja powróciła do normy, a ten epizod pomógł ugruntować przekonanie, że kryptowaluty, choć zmienne, są odporne i ostatecznie pójdą wyżej. Entuzjaści kryptowalut zapewnili wszystkich, że ostatnia wyprzedaż jest powtórką z roku 2018.

Jednakże Tether Limited odmawia pełnego ujawnienia posiadanych aktywów fiducjarnych, co uniemożliwia ocenę odporności kołka. Organy regulacyjne obawiają się fali masowych wykupów Tethera i jego konkurentów – staromodnego paniki na banki. Ucieczka na Tethera byłaby szczególnie niebezpieczna, ponieważ ma fundamentalne znaczenie dla ogólnej płynności rynku kryptowalut. Jest to główne medium do przełączania między aktywami kryptograficznymi a dolarami. Jego awaria może rzucić na kolana cały ekosystem kryptowalut. Jako jeden z założycieli dogecoina Połóż to „Jeśli Tether umrze, wszystko się skończy, przyjaciele”.

Obawy spotęgował fakt, że w tym tygodniu stopiła się również inna kryptowaluta, TerraUSD. Chociaż TerraUSD reklamuje się również jako stablecoin, z Tetherem ma niewiele wspólnego poza celem, jakim jest bycie wartym 1 dolara. Zamiast być wspierany aktywami dolarowymi, jest to „algorytmiczna moneta typu stablecoin”. Oto jak działa jego kołek – jeśli chcesz to tak nazwać –:

• Terra ma odpowiednik kryptowaluty o nazwie Luna.

• System inteligentnych kontraktów umożliwia inwestorom wymianę Luny o wartości 1 dolara (po cenach rynkowych) na pojedynczy token Terra lub pojedynczy token Terra na Lunę o wartości 1 dolara.

• Interweniuje arbitraż.

• Jeśli wartość Terry jest zawyżona o 2 USD, kupujesz Lunę za 1 USD, wymieniasz ją na Terrę i sprzedajesz swoją Terrę za 2 USD.

• Jeśli wartość Terra jest zaniżona o 50 centów, kupujesz Terra za 50 centów, wymieniasz ją na Lunę o wartości 1 dolara i sprzedajesz swoją Lunę za 1 dolara.

• Jeśli więc kupno i sprzedaż jest wystarczająca, Terra powinna pozostać w pobliżu 1 dolara.

To wygląda jak domek z kart, bo tak jest. System opiera się na aktywnym rynku, co z kolei wymaga od traderów wiary w to, że nie utkną i trzymania się kupy. Jeśli wszyscy na raz wściekną się na TerraUSD, cała sprawa się rozsypie. Kruchość tego systemu była od dawna widoczna dla zamkniętych obserwatorów kryptowalut. Oto Nevin Freeman, współzałożyciel stablecoin Reserve, który dokładnie przewidział, co się właśnie wydarzyło 2020:

To jest to, co moim zdaniem jest największym ryzykiem dla stablecoinów, gdy istnieje algorytmiczna moneta stablecoin, która nie ma żadnego wsparcia, a ma jedynie mechanizm algorytmiczny, który ma zapewnić jej stabilność. . . . Jeden z nich mógłby zostać bardzo skutecznie wprowadzony na rynek, wprowadzony na rynek i przyjęty na znaczną skalę. . . . Jeśli następnie protokół ten eksploduje ekonomicznie, a cena spadnie o połowę lub prawie do zera, [możesz mieć] ostry sprzeciw regulacyjny.

Wczoraj złe nastroje związane z fiaskiem TerraUSD doprowadziły do ​​presji sprzedażowej na Tether, chociaż leżące u jego podstaw mechanizmy są zupełnie inne. Jak dotąd Tether bronił swojego kołka. Jednak cały ten bałagan zwrócił uwagę na skutki uboczne na tradycyjnych rynkach. Wczoraj pojawiły się spekulacje, że upadek kryptowalut może zrujnować nastroje inwestorów detalicznych, doprowadzić do ucieczki z akcji, wywołać wzrost w bezpiecznych przystaniach, takich jak obligacje rządowe, lub zdestabilizować rynki finansowania krótkoterminowego.

Nie wiemy, co się wydarzy, ale nie można lekceważyć niebezpieczeństwa. Stablecoiny mają całkowitą kapitalizację rynkową przekraczającą 150 miliardów dolarów. Jeśli wszystkie szpilki pękną – a mogą – pojawią się zmarszczki daleko wykraczające poza kryptowaluty. (Ethana Wu)

Nieruchomości, inflacja i Fed

W ostatnich tygodniach wśród komentatorów z Wall Street często słychać było stwierdzenie, że Fed nie będzie w stanie zapanować nad inflacją, jeśli najpierw nie uda mu się opanować cen domów i czynszów.

W pewnym sensie jest to prawdą tautologiczną: czynsz i czynsz ekwiwalentny dla właściciela (OER) odpowiadają za ponad 30 procent inflacji CPI i 40 procent inflacji bazowej CPI. Jeśli te dwie czynniki będą zaangażowane w szybki wzrost, Fed będzie prowadził przegraną bitwę.

Prawdą jest również, że miary CPI pozostają w tyle za wskaźnikami czynszów w sektorze prywatnym z prostego powodu, że miary sektora prywatnego uwzględniają jedynie chwilowe podwyżki czynszów (wzrost, który ma miejsce, gdy najemca podpisuje nową umowę najmu nieruchomości). Jednak czynsze zwykle rosną corocznie lub nawet bardziej nieregularnie, a pomiary CPI uwzględniają mieszankę nowych i istniejących umów najmu, co powoduje opóźnienia. Z najnowszych prac akademickich wynika, że ​​opóźnienie wynosi około 16 miesięcy. Inflacja czynszów, którą obecnie obserwujemy w realnym świecie – według Zillow wynosząca 17 procent rok do roku – znajdzie odzwierciedlenie w inflacji CPI w latach 2023 i 2024 (więcej tutaj).

Prawdą jest również, że ceny domów nadal szybko rosną (o około 20 proc., choć dane są nieco nieaktualne) i generalnie podwyżki czynszów podążają za wzrostem cen domów. Ponieważ podaż mieszkań w USA jest tak mała, wyższe oprocentowanie kredytów hipotecznych, które obserwujemy, może jedynie spowolnić, a nie zatrzymać dalszy wzrost cen domów. Może się więc wydawać, że w nadchodzących miesiącach i latach będziemy skazani na niezwykle wysokie stopy inflacji, a Fed niewiele może zrobić.

Ale obraz nie powinien być aż tak ponury. Na szczególną uwagę zasługują dwie kwestie.

Punkt pierwszy jest prosty i metodyczny. Równoważny czynsz właścicieli nie ma bezpośredniego związku z cenami nieruchomości. Nie da się tego osiągnąć, jak się czasem zakłada, pytając właścicieli domów, ile by chcieli za wynajęcie domu. Opiera się raczej na badaniach rzeczywistych czynszów za podobne nieruchomości.

Po drugie, należy pamiętać, że Fed nie może obniżać czynszów przede wszystkim poprzez podnoszenie oprocentowania kredytów hipotecznych w celu obniżenia cen domów, obniżając w ten sposób czynsze. Większość ludzi nie pożycza regularnie pieniędzy na opłacenie czynszu. Pieniądze na czynsz pochodzą z wynagrodzeń. Zdolność Fed do zmiany kosztów kredytu nie ma zatem bezpośredniego wpływu na czynsze.

Ale wpływa to pośrednio. Kiedy Fed zaostrza warunki finansowe, firmy wydają mniej, w tym na płace. To wyjaśnia, dlaczego czynsze są bardziej bezpośrednio i ściślej powiązane z płacami niż ceny domów. Oto wykres Skandy Amarnath z Employ America, który przedstawia czynsz CPI i OER w zestawieniu z szeroką miarą wzrostu płac:

Rzecz w tym, że jeśli Fed uda się zapanować nad płacami, prawdopodobnie uda mu się także opanować czynsze i OER. Tak, będzie opóźnienie, ale utrzymująca się inflacja cen domów i niedobory podaży mieszkań nie powinny przeszkodzić Fed w opanowaniu inflacji zasadniczej – pod warunkiem, że będzie w stanie stłumić zagregowany popyt, a tym samym płace. Jak powiedział Amarnath, potrzebujemy jedynie wolniejszego wzrostu liczby miejsc pracy, wolniejszego wzrostu płac i czasu na kontrolowanie kosztów mieszkań.

Dobra lektura

Czy słoń jest człowiekiem?